Πριν αναπτύξω τον συλλογισμό μου θα ήθελα να τονίσω σε αυτό το σημείο ότι εγώ μαμά δεν σου έχω πει ποτέ ψέματα. Άλλωστε βλέπεις πόσα καλά περπατάω. Δεν έχω πιει. Και τα αυγά που έσπασα κάποτε στις 6 το πρωί ήταν επειδή είχε χαλάσει το ράφι του ψυγείου. Ό,τι δεις το λέω για τους άλλους. Τώρα μπορώ να συνεχίσω χωρίς τύψεις κι ενοχές.
Εσύ αγαπητή φοιτήτρια που με παρακολουθείς – κι εσύ φοιτητή να μην σε αφήσω απ΄έξω αυτή τη φορά, σου κάνω κάλεσμα – τώρα που έχει περάσει κάτι παραπάνω από ένα εξάμηνο που είσαι πρωτοετής, ξέρεις για τι θα σου μιλήσω. Οι μεγαλύτεροι ακόμα περισσότερο, αλλά εσύ και οι δευτεροετείς τα έχουν πιο έντονα. Οι μεγαλύτεροι είτε σταμάτησαν να λένε τα ψεματάκια είτε σταμάτησαν να κυλιούνται στον ωραίο βούρκο της φοιτητικής ζωής. Τα ωραιότερα ψέματα που θα πεις ποτέ. Αυτά που αν δεν τα πεις θα χαλάσει η παγκόσμια ειμαρμένη. Θα γυρίσει ο κόσμος ανάποδα.
- “Όχι μαμά δεν έχω πιει τίποτα“. Ας ξεκινήσουμε από το γεγονός ότι αυτή είναι η φράση που βγαίνει από τα συμφραζόμενα. Δεν είσαι σε θέση να την πεις κανονικά. Κάτι εξωγήινα, αλαμπουρνέζικα λες. Ή απλώς βάζεις όλη σου τη δύναμη να πεις αυτό σωστά και τελειώνεις “κλειε, α σε άρω αφιο… Καλνυτα”.
-
“Μόνο δύο ποτήρια ήπια“. Είναι το σημείο που της αποκαλύπτεις ότι έχεις πονοκέφαλο ή ξέρασες και σου λέει ότι θα ήπιες πολύ. Εσύ όμως είσαι κάθετη. Δεν ήπιες παρά δύο ποτήρια. Δύο ποτήρια από 4 ειδή ποτών. Δεν είναι ψέμα. Είναι η μισή αλήθεια.
