Μπορεί ένα δωμάτιο να στεγάσει μια τετραμελή οικογένεια και να προσφέρει χώρους και απομόνωση για τον καθένα ξεχωριστά; Πως νικά κανείς την ακαταστασία; Και με τις ντουλάπες; Τι γίνεται με τα ρούχα της οικογένειας;
Την απάντηση δίνει ένα ζευγάρι αρχιτεκτόνων στη μακρυνή Νέα Υόρκη, ο Takaaki and η Christina Kawabata. Όταν το 2008 αναγκάστηκαν να αφήσουν το σπίτι τους σε κάποια γειτονιά του Μπρούκλιν, γιατί δεν μπορούσαν να το συντηρούν οικονομικά, αναζήτησαν στέγη, κάπου φθηνότερα. Ο μεσίτης, που τους έδειξε την καλύβα, αρκετά χλμ έξω από τη νέα Υόρκη, ζήτησε συγνώμη για το χάσιμο χρόνου. Τόσο ερείπιο ήταν. Το έμπειρο μάτι όμως, του αρχιτέκτονα, που είχε μεγαλώσει και ο ίδιος, σ ένα σπίτι ενός δωματίου, είχε ήδη διακρίνει την μελλοντική του κατοικία.
Τα δυο παιδιά της οικογένειας, παίζουν στον κήπο, στα έπιπλα που έφτιαξαν οι γονείς τους από περισσεύματα και άφησαν εκτεθειμένα σε αέρα, ήλιο και βροχή επί ένα χρόνο, για να γίνουν γκρίζα! Η καλύβα(!) χτίστηκε το 1960 και ήταν φτιαγμένη από κορμούς δέντρων. Ο νέος ιδιοκτήτης της όμως, με τη βοήθεια μαστόρων αλλά και των δικών του ανθρώπων, την αναπαλαίωσε και κάλυψε τους τοίχους με μαύρο κέδρο, όπως οι παραδοσιακές ιαπωνικές αγροικίες. Το σπίτι κόστισε 335.000 δολάρια και η ανακαίνισή του διήρκησε έναν χρόνο και 50.000 δολάρια. Το αποτέλεσμα όμως, είναι μαγευτικό!
Απολαύστε φωτογραφίες και δείτε πόσο όμορφα συνδυάζει πολυτελή υλικά με φθηνότερα αγορασμένα από το παζάρι. Δώστε προσοχή στα μεταλικά πλαίσια με τα κρόσια που παίζουν τον ρόλο του τοίχου και δείτε πως επιλέγουν να τακτοποιούν τα ρούχα τους. Τηλεόραση δεν έχουν, όμως βλέπουν ταινίες και καρτούν στους υπολογιστές τους.
