Πετάξεις δεν πετάξεις χαρταετό, ένα τραπέζι στα αγαπημένα σου άτομα λες να το κάνεις. Και ήδη φτιάχνεις λίστα -εγώ τουλάχιστον έτσι κάνω- με τα τρόφιμα που θα αγοράσεις και τα φαγητά που θα μαγειρέψεις.

Το ΚΕ.Π.ΚΑ. σου λέει τι να προσέξεις στην ποιότητα των τροφίμων, αλλά και την τιμή τους.

Αρχικά να ξέρεις ότι παραδοσιακά τα σαρακοστιανά είναι πιο ακριβά από τα υπόλοιπα τρόφιμα. Για παράδειγμα, η παραδοσιακή λαγάνα δε διαφέρει σε τίποτα από το ψωμί που τρώμε καθημερινά. Παρασκευάζονται από το ίδιο αλεύρι, όμως η τιμή της της λαγάνας είναι μεγαλύτερη από του κοινού ψωμιού. Αν συνυπολογίσεις και το μικρότερο βάρος της, τότε η θα δεις ότι η τιμή της είναι δυσανάλογα υψηλή. Βρες το φούρνο που έχει την πιο συμφέρουσα τιμή ή ακόμα καλύτερα, φτιάξε λαγάνα εσύ. Δεν είναι δύσκολο και ούτε θέλει πολύ χρόνο.

Παραδοσιακά στο τραπέζι μαζί με τη λαγάνα “πάει” και ο ταραμάς. Κι εδώ το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να τον ετοιμάσεις εσύ. Αλλά αν προτιμάς να τον αγοράσεις, προτίμησε να πάρεις λευκό και όχι ροζ, γιατί το χρώμα του ο ταραμάς το παίρνει από τις χρωστικές ουσίες. Εννοείται ότι η οσμή και η γεύση του πρέπει να είναι ευχάριστη, αλλιώς κάτι δεν πάει καλά.

Λογικά, εκτός από φασολάδα, τουρσί, ελιές, χαλβά κτλ, θα επιλέξεις και νηστίσιμα θαλασσινά για το Σαρακοστιανό τραπέζι.
Αν επιλέξεις φρέσκο χταπόδι, καλαμάρι, σουπιές, θράψαλα κτλ. πρόσεξε την οσμή τους. Θα πρέπει να μυρίζουν θάλασσα, αλλιώς απόφυγέ τα.
Η σάρκα τους πρέπει να είναι συμπαγής, ελαστική, γυαλιστερή και τα πλοκάμια-βεντούζες να είναι ανθεκτικά στο τράβηγμα.
Στα κατεψυγμένα, δώσε προσοχή στη συντήρησή τους.
Θα πρέπει να είναι σε καταψύκτη στους –18o C, να πωλούνται συσκευασμένα και με υγειονομικό σήμα, δηλαδή τη σφραγίδα της επιχείρησης, η οποία είναι μικρή και ελλειψοειδής. Στη σφραγίδα της επιχείρησης παραγωγής αναφέρεται ο Κωδικός Αριθμός της επιχείρησης, πχ. EL 30.A.60. EU. Επιπλέον, στην συσκευασία, πρέπει να αναγράφονται όλες οι υποχρεωτικές ενδείξεις που προβλέπονται από την Νομοθεσία, δηλ. η ονομασία πώλησης, το καθαρό βάρος, η χρονολογία ανάλωσης, οι ιδιαίτερες συνθήκες συντήρησης και χρήσης, το όνομα, η εμπορική επωνυμία και η διεύθυνση του κατασκευαστή ή συσκευαστή, ο τόπος παραγωγής ή προέλευσης.

Αν επιλέξεις φρέσκα οστρακοειδή, μύδια, στρείδια κτλ, θα πρέπει να είναι ζωντανά. Αυτό είναι εύκολο να το τσεκάρισμα. Τα κελύφη τους πρέπει να είναι κλειστά, ή, αν είναι μερικώς ανοιχτά, με την ελάχιστη πίεση πάνω στο κέλυφος πρέπει να κλείνουν μόνα τους.
Τα αποκελυφωμένα μύδια συσκευάζονται μέσα σε πλαστικές σακούλες με μια ποσότητα πόσιμου νερού. Στην συσκευασία τους, πρέπει να υπάρχει το υγειονομικό σήμα και όλες οι υποχρεωτικές ενδείξεις, που προαναφέρθηκαν. Η ημερομηνία ανάλωσης ορίζεται με ευθύνη του παραγωγού. Τα κατεψυγμένα πρέπει να φέρουν, ομοίως, όλες τις υποχρεωτικές ενδείξεις.

Αν προτιμάς γαρίδες, καραβίδες, αστακούς κτλ, να ξέρεις ότι πρέπει να έχουν την οσμή της θάλασσας, τα αρθρωτά τους μέρη να είναι στερεά προσκολλημένα στο σώμα, η επιφάνειά τους να είναι γυαλιστερή και το κεφάλι τους δεν πρέπει να φέρει μαύρες κηλίδες ή να είναι μελανιασμένο. Τα κατεψυγμένα πρέπει να φέρουν στη συσκευασία τους όλες τις προβλεπόμενες ενδείξεις.

Για καταγγελίες ή περισσότερες πληροφορίες μπορείς να απευθυνθείς στο ΚΕ.Π.ΚΑ., στο τηλέφωνο 2310233333, ώρες 09:00 – 14:30.