Ο Βαγγέλης Χατζής είναι ένας πολύ δυνατός πυγμάχος που ξέρει να επιβάλλεται στην ζωή και να δημιουργεί τους δικούς του κανόνες. Είναι ο άνθρωπος Cobra, όπως τον αποκαλούν οι φίλοι του αλλά και οι αντίπαλοί του. Όταν ήταν μικρός σε ένα ατύχημα έχασε μέρος του δεξιού του χεριού αλλά αυτό το γεγονός δεν τον έκανε να παραιτηθεί. Αντιθέτως, τον όπλισε με κουράγιο και δύναμη.
Ο 27χρονος πυγμάχος Βαγγέλης Χατζής έχει πολλά όνειρα και στόχους για το μέλλον του. Θέλει να δείξει σε όλους ότι τα όρια είναι μόνο για να τα ξεπερνάμε και έτσι τον βλέπουμε να μπαίνει στο ρινγκ και να αποδεικνύει στους αρτιμελείς αθλητές με τους οποίους έρχεται αντιμέτωπος, ότι όταν η ψυχή σου είναι δυνατή, το σώμα σου την ακολουθεί.
- Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με την πυγμαχία και πώς πήρες αυτή την απόφαση;
- Ξεκίνησα την πυγμαχία στα είκοσι μου. Μέχρι τότε δεν είχα ασχοληθεί με κάποια άλλη πολεμική τέχνη με τόσο πάθος, μόνο με την ελληνορωμαϊκή πάλη, αλλά ήταν για λίγο. Όταν ξεκίνησα έμενα στην Αγγλία και μια μέρα που έκανα βάρη στο γυμναστήριο με προσέγγισε ο πρώτος μου προπονητής που ήταν πυγμάχος και με ρώτησε αν θα ενδιαφερόμουν να το τολμήσω. Το έκανα και από τότε κόλλησα.
- Πώς αποφάσισες να επιστρέψεις στην Ελλάδα;
- Θα έλεγα ότι οι καταστάσεις της ζωής με έκαναν να επιστρέψω αλλά, όπως φαίνεται μέχρι στιγμής μου έχει βγει σε καλό.
- Θα σε δούμε σε κάποιο αγώνα άμεσα;
- Θα συμμετάσχω για τέταρτη φορά στους αγώνες No Limits όπου διοργανώτρια και υπεύθυνη παραγωγής είναι η μάνατζερ μου, Γεωργία Μπιτάκου. Οι συγκεκριμένοι αγώνες αποτελούν την κορυφαία τηλεοπτική διοργάνωση η οποία το 2006 άνοιξε το δρόμο για την προβολή αντίστοιχων εκδηλώσεων στο χώρο του δυναμικού αθλητισμού. Το 2011 μάλιστα σε αυτή την διοργάνωση εισήχθη και το άθλημα της πυγμαχίας.
- Ποιοι είναι οι στόχοι σου για το 2015;
- Θέλω να βγάλω την επαγγελματική μου κάρτα για να μπορώ να είμαι επαγγελματίας αθλητής πυγμαχίας. Τα άτομα με ειδικές ανάγκες δεν έχουν δικαίωμα να συμμετέχουν στους κανονικούς αγώνες αλλά, δεν υπάρχει και κάποια ανάλογη διοργάνωση αγώνων για εμάς. Έτσι, συμμετέχω σε κανονικούς αγώνες με αρτιμελής αθλητές. Για να μπορώ να είμαι, όμως, επαγγελματίας αθλητής πρέπει να έχω επαγγελματική κάρτα. Εδώ και λίγο καιρό ο κύριος Στεφανόπουλος που είναι ο εκπρόσωπος και υπεύθυνος της παγκόσμιας επαγγελματικής ομοσπονδίας πυγμαχίας για την Ελλάδα, ήρθε σε συνεννόηση με τα κεντρικά του ΕΒΥ για να μου εκδώσουν την δική μου επαγγελματική κάρτα. Η απάντηση τους ήταν θετική έτσι θα είμαι και επίσημα ο μοναδικός μονόχειρας επαγγελματίας, αθλητής πυγμαχίας.
- Πόσο αυξάνεται η δυσκολία των αγώνων όταν κάποιος δεν είναι αρτιμελής;
- Για ένα μη αρτιμελή άτομο σαν εμένα είναι ακόμα πιο έντονος ο κάθε αγώνας. Για να κερδίσω πάω κόντρα στην φύση. Όταν, όμως, θες κάτι με την ψυχή σου και έχεις θέληση μπορείς να το καταφέρεις.
- Έχεις σκεφτεί ότι κάποιος αθλητής μπορεί να σε θεωρήσει εύκολο αντίπαλο γιατί είσαι μονόχειρας;
- Ενδεχομένως στην αρχή να το σκέφτεται. Αλλά σίγουρα στην πορεία αυτή η σκέψη φεύγει από το μυαλό του. Πολλοί θα προσπαθήσουν στην ζωή γενικότερα να εκμεταλλευτούν το μειονέκτημα σου σημασία έχει αν θα τους επιτρέψεις εσύ να το κάνουν.
- Γιατί σε λένε Cobra;
- Το παρατσούκλι Cobra μου το έδωσαν μετά από ένα χτύπημα direct που έκανα και θεωρείται πολύ γρήγορο. Βέβαια, τώρα θα έχουμε μια αλλαγή. Θα ξαναπάρω το Magic1 που μου είναι το όνομα που μου είχε δώσει στην Αγγλία ο πρώτος μου προπονητής.
- Τι θα ήθελες να πεις σε όλα τα παιδιά που έχουν κάποια αναπηρία;
- Πρέπει να αντιμετωπίσουν με θάρρος τις δυσκολίες που τους επιφύλαξε η ζωή, να μην βλέπουν τα πράγματα που δεν έχουν ως εμπόδιο. Σκοπός είναι να κάνουν όσα περισσότερα μπορούν για να ξεπεράσουν τον εαυτό τους. Δεν πρέπει να επιτρέψουν σε κανέναν να τους πείσει ότι δεν μπορούν. Τα όρια είναι για να σπάνε και ειδικά η πυγμαχία είναι ένα άθλημα που το επιβεβαιώνει και σε κάνει να γεμίζεις αυτοπεποίθηση.
- Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια σχετικά με την πυγμαχία;
- Θέλω να καταξιωθώ στον χώρο της ελίτ επαγγελματικής πυγμαχίας. Θέλω να εξελίσσομαι μέρα με την μέρα και να κάνω καλές εμφανίσεις που θα ευχαριστούν εμένα και φυσικά το κοινό μου.
- Εσύ ποιους θα ήθελες να ευχαριστείς για όσα έχεις καταφέρει στην ζωή σου; Από ποιους αντλείς όλη αυτή την δύναμη;
- Καταρχήν αυτή την επιτυχία μου σαφώς την οφείλω στην οικογένεια μου, στους γονείς μου που στάθηκαν δίπλα μου σε κάθε δυσκολία, στους παλιούς μου δασκάλους μου Toni Laing, Owem Comtril αλλά και στον σημερινό μου δάσκαλο Στέλιο Πετρούτσο που είναι και ένας από τους λόγους που επέστρεψα στην Ελλάδα. Χαίρομαι που αυτός ο άνθρωπος υπάρχει στην ζωή μου γιατί συνεργαζόμαστε και μοιραζόμαστε τα ίδια όνειρα και τους ίδιους στόχους. Έχει πραγματικά κάνει πολλά για εμένα. Βέβαια, μεγάλη στήριξη μου έχουν δώσει και οι χορηγοί μου: Proki Tatto, Xtreme Store, MMM.clothes.gr, ULTRAS και SEVEN.
- Πιστεύεις ότι η πολιτεία βοηθά τους ανθρώπους που έχουν κάποια ιδιαιτερότητα;
- Μέχρι στιγμής εμένα με έχουν στηρίξει μόνο με ιδιωτικές πρωτοβουλίες. Δεν θεωρώ ότι υπάρχουν οι ανάλογες υποδομές για να υπάρχει στήριξη στα άτομα με ειδικές ανάγκες στην χώρα μας. Εμείς, αντιμετωπίζουμε ακόμα πιο σοβαρό πρόβλημα αποκατάστασης από τους υπόλοιπους ανθρώπους. Αν σκεφτείς ότι στις μέρες μας είναι πολύ δύσκολο να βρεθεί εργασία σκέψου πόσο ακόμα πιο δύσκολο γίνεται όλο αυτό για τα άτομα που έχουν κάποια αναπηρία. Θέλω βέβαια να πιστεύω ότι σε όλη αυτή την αλλαγή που συμβαίνει στην χώρα μας θα ενισχυθεί η κοινωνική ευαισθησία και θα στηριχτούμε και εμείς περισσότερο γιατί όλοι έχουμε δικαίωμα στην εργασία επί ίσοις όροις.
