Έπειτα από τη σημερινή λήξη της παράτασης για την επιβολή του 23% ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, όπως αυτή προέκυψε προκειμένου να βρεθούν πιθανά ισοδύναμα, ως βασικό σενάριο παρουσιάζεται η επιβολή του συγκεκριμένου φόρου μόνο στα σχολεία κι όχι στα φροντιστήρια.

Ο υπουργός Παιδείας Νίκος Φίλης , σε χτεσινή του συνέντευξη υπογράμμισε την ανάγκη εξέρευσης ισοδύναμων μέτρων προκειμένου να αποφευχθεί η συγκεκριμένη φορολόγηση στην ιδιωτική εκπαίδευση, δηλώνοντας:

Η μεγαλύτερη κατηγορία αυτού που ονομάζουμε ιδιωτική παιδεία, δηλαδή η Παιδεία που πληρώνουν οι γονείς, είναι υπηρεσίες που δεν παρέχει το δημόσιο σχολείο και αναγκασμένοι οι γονείς να προσφεύγουν στο φροντιστήριο, στη λεγόμενη παράλληλη εκπαίδευση.

Ο κ.Φίλης προσέθεσε σχετικά με το ζήτημα:

Πρέπει να υπάρξει κατά τη γνώμη μου μια εντελώς διαφορετική ρύθμιση γι΄αυτές τις περιπτώσεις. Δεν μπορεί να επιβαρύνεται φορολογικά και μάλιστα με 23%. Η ιδιωτική εκπαίδευση, δηλαδή το ιδιωτικό σχολείο, δεν λέω ότι είναι σχολείο των προνομιούχων και των πλουσίων. Κι εκεί υπάρχουν πολλές κατηγορίες, κι εκεί υπάρχουν άνθρωποι που για λόγους που έχουν να κάνουν με τις εργασιακές τους συνθήκες πηγαίνουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικό σχολείο.

Αξίζει ωστόσο στο σημείο αυτό να αναφερθεί πως πλήθος ιδιοκτητών σχολείων και φροντιστηρίων έχουν ήδη διαχειριστεί αναλόγως τις φορολογικές τους υποχρεώσεις, από τη στιγμή που ο νόμος εξακολουθεί να ισχύει κανονικά, προκειμένου να είναι συνεπείς προς τη φορολογική τους κατάσταση.

Από την άλλη σύμφωνα με τις τελευταίες πληροφορίες επί του θέματος όπως προκύπτουν κατόπιν σύσκεψης στην οποία παρευρέθη ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών κ.Τρύφωνας Αλεξιάδης και η Γενική Γραμματέας Δημοσίων Εσόδων, το ισχύον καθεστώς δεν πρόκειται να αλλάξει  εφόσον δεν έχουν βρεθεί ακόμα τα ισοδύναμα που να το αντικαταστήσουν από πλευράς εσόδων.

Η κυβέρνηση έτσι φαίνεται να δέχεται έντονη πίεση από χρονικής απόψεως, εφόσον διαθέτει ακόμα μόλις ένα μήνα προκειμένου να δώσει λύσεις ισοδύναμων προτάσεων, αντιμετωπίζοντας ταυτόχρονα θύελλα αντιδράσεων τόσο σε πολιτικό επίπεδο, όσο και σε κοινωνικό με τους άμεσα ενδιαφερόμενους να μην ξέρουν τι τελικά θα ισχύσει.