Το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης είναι το πέμπτο σπουδαιότερο στον κόσμο. Με ποιον τρόπο όμως μπορείς να εξασφαλίσεις την είσοδό σου σε αυτό;
Το Πανεπιστήμιο θέτει μερικές ερωτήσεις δοκιμής εισόδου σ’ αυτό και κάπως έτσι υπολογίζει τη νοημοσύνη.
Οι διδάσκοντες στο Πανεπιστήμιο μοιράστηκαν μερικές απ’ αυτές τις ερωτήσεις- δείγματα και τι ψάχνουν στις απαντήσεις ενός σπουδαστή. Και μάλλον δεν είναι αυτό που περιμέναμε.
Εδώ υπάρχει ένας κατάλογος τριών ενώσεων, Α, Β και Γ. Ποιο είναι το πιο διαλυτό;
Και η απάντηση; Λοιπόν, δεν είναι τόσο σημαντικό.
Ο καθηγητής βιοχημείας Mark Wormald γράφει:
«Περιμένουμε απ’ τους περισσότερους υποψηφίους να δηλώσουν πως δεν γνωρίζουν και αυτό είναι εντάξει- αυτό που ψάχνουμε είναι ο τρόπος με τον οποίο ο υποψήφιος εργάζεται μέσω του προβλήματος.
Δεν πρόκειται για την ακρίβεια σκέψης του μαθητή απ’ τη στιγμή που δεν περιμένουμε να δώσουν τη σωστή απάντηση. Έχει να κάνει περισσότερο με το πως αντιδρούν όταν έχουν λανθασμένη απάντηση και τι κίνητρα έχουν για να εντοπίσουν όλες τις πιθανές πηγές του λάθος ώστε να μπορούν να τις δοκιμάσουν και να τις εξαλείψουν».
Εδώ έχουμε έναν κάκτο. Πες μου γι’ αυτό.
Ο καθηγητής βιολογικών επιστημών Martin Speight γράφει:
«Δίνουμε στον φοιτητή έναν κάκτο σε μια κατσαρόλα και μια κοντινή φωτογραφία με τη δομή της επιφάνειας του κάκτου και του ζητάμε να περιγράψει το αντικείμενο με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες χρησιμοποιώντας το φυτό και τη φωτογραφία.
Ψάχνουμε για την παρατηρητικότητα, την προσοχή στη λεπτομέρεια τόσο σε μεγάλη όσο και σε μικρή κλίμακα».
Οι πασχαλίτσες είναι κόκκινες. Το ίδιο και οι φράουλες. Γιατί;
Ο καθηγητής βιολογικών επιστημών Owen Lewis εξηγεί:
Το κόκκινο μπορεί να σηματοδοτεί είτε «μη με φας» είτε «φάε με» στους καταναλωτές. Ενδιαφέρομαι να δω πως οι υποψήφιοι προσπαθούν να λύσουν αυτό το φαινομενικά παράδοξο
Οι τραπεζίτες αξίζουν την αμοιβή που λαμβάνουν; Και θα έπρεπε η κυβέρνηση να κάνει κάτι για να περιορίσει την αμοιβή τους;
Ο καθηγητής της οικονομίας και διοίκησης Brian Bell γράφει:
«Μια απλή απάντηση μπορεί να είναι ότι δεδομένου ότι οι τραπεζίτες είναι γενικά ιδιωτικές επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι είναι ελεύθεροι να εργαστούν όπου επιθυμούν τότε η αμοιβή που λαμβάνουν είναι απλώς το αποτέλεσμα μιας ανταγωνιστικής αγοράς εργασίας.
Ένας καλός υποψήφιος θα αναρωτιόταν γιατί αυτοί οι φαινομενικά ισοδύναμοι ταλαντούχοι άνθρωποι μπορούν να πληρώνονται περισσότερο σ’ αυτόν τον τομέα απ’ ότι σε άλλα επαγγέλματα. Το βασικό σημείο αυτής της ερώτησης είναι να προσπαθήσουν να σκεφτούν οι υποψήφιοι για τα οικονομικά της αμοιβή και όχι μόνο αν είναι δίκαιη ή όχι».
Γιατί θεωρείς ότι ένας Άγγλος φοιτητής μπορεί να ενδιαφέρεται για το γεγονός ότι η Coronation Street λειτουργεί εδώ και 50 χρόνια;
Ο καθηγητής αγγλικής λογοτεχνίας, Lynn Robson γράφει:
«Αυτό θα μπορούσε να ανοίξει μια συζήτηση για πράγματα όπως οι τεχνικές αφήγησης, η ανάμειξη χιουμοριστικών με σοβαρές ιστορίες/χαρακτήρες, πώς ένας συγγραφέας μπορεί να κρατήσει τους θεατές ή τους αναγνώστες απασχολημένους, συλλογική γραφή κ.α».
Σε ποιο άτομο (ή είδος ατόμου) απ’ το παρελθόν θα ήθελες να πάρεις συνέντευξη και γιατί;
Ο καθηγητής ιστορίας Ian Forrest γράφει:
Το ερώτημα δεν αφορά τόσο ποιο άτομα θέλει ο υποψήφιος να συναντήσει αλλά τι είδους θέματα θέλει ο φοιτητή να μάθει (πράγμα που μπορεί να είναι αρκετά αποκαλυπτικό) και στη συνέχεια να το επεξεργαστεί με τον καλύτερο τρόπο για να το κάνει
Τι είναι η γλώσσα;
Η καθηγήτρια σύγχρονων γλωσσών Helen Swift γράφει:
«Οι μαθητές λένε μερικές φορές πως τους αρέσει να μελετούν ισπανικά, για παράδειγμα, επειδή «αγαπούν τη γλώσσα». Για να μπορέσει ο μαθητής να σκεφτεί κριτικά και αναλυτικά, το ερώτημα που θα τους έκανε να εξετάσουν τι συνιστά τη γλώσσα που απολαμβάνουν -ορίζεται από συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ή από συγκεκριμένη λειτουργία (τι κάνει;). Πως σχετίζεται η φόρμα της γλώσσας με το νόημα;».
Αν μπορείς να εφεύρεις ένα νέο μουσικό όργανο, τι είδους ήχο θα βγάζει;
Ο καθηγητής μουσικής Dan Grimely απαντά:
«Ενδιαφέρομαι για απαντήσει που δείχνουν μια κρίσιμη φαντασία στην εργασία. Τι είδους ήχους κάνουν τα όργανα/ φωνές τώρα και πως μπορούν αυτά να αναπτυχθούν με φαντασία;
Υπάρχουν νέοι τρόποι παραγωγής ήχου (ψηφιακών μέσων) που έχουν μεταμορφώσει τον τρόπο που ακούμε ή κατανοούμε τον ήχο;
Είναι η ιδέα ενός “οργάνου” κατά κάποιον τρόπο ξεπερασμένη αυτές τις μέρες και μπορούμε να φανταστούμε περισσότερους τρόπους βιωματικής μουσικής;».
Ένα πείραμα φαίνεται να υποδηλώνει ότι οι Ουαλοί είναι χειρότεροι στη μνήμη αριθμών τηλεφώνου απ’ ότι οι Άγγλοι. Γιατί;
Ο καθηγητής ψυχολογίας Nick Yeung εξηγεί:
Οι αριθμοί γράφονται διαφορετικά και είναι μεγαλύτεροι στην ουαλική απ’ ότι στην αγγλική γλώσσα και αποδεικνύεται ότι η μνήμη (και η αριθμητική) εξαρτώνται από το πόσο δύσκολα εκφράζονται οι λέξεις. Ελπίζω ο μαθητής να επιλέξει αυτή τη σχέση ανάμεσα στη μνήμη και στο πόσο εύκολο είναι να γράψεις ή να προφέρεις μια λέξη και πως αυτό σχετίζεται με την ορθογραφία και την προφορά στην ουαλική έναντι της αγγλικής