Οι άνθρωποι χωρίζονται σε αυτούς που επιλέγουν σκύλους και σε εκείνους που επιλέγουν γάτες και υπάρχει διάχυτη η πεποίθηση ότι οι δύο αυτές ομάδες ανθρώπων έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά προσωπικότητας.
Τα υπάρχοντα στοιχεία από έρευνες δείχνουν ότι σε αυτή την περίπτωση η δημοφιλής πεποίθηση είναι αλήθεια, και όταν συγκρίνουμε τους λάτρεις των σκυλιών με τους λάτρεις της γάτας διαπιστώνουμε ότι πράγματι υπάρχουν διαφορές, όχι μόνο στη γενική προσωπικότητά τους αλλά και σε πιο μικρές λεπτομέρειες συμπεριλαμβανομένων των ερωτικών τους επιλογών αλλά και των πολιτικών τους προτιμήσεων.
Η γενική εικόνα δείχνει ότι οι ιδιοκτήτες σκύλων τείνουν να είναι πιο κοινωνικοί, διαδραστικοί και κυρίαρχοι (με την έννοια του να είναι ισχυροί, δυναμικοί και να έχουν αυτοπεποίθηση), ενώ οι ιδιοκτήτες γάτας ήταν πιο εσωστρεφείς, αυτοδύναμοι και είχαν περισσότερη εμπιστοσύνη. (Οι άνθρωποι που είχαν και σκύλους και γάτες ενήργησαν περισσότερο σαν ιδιοκτήτες σκύλων και όχι σαν να είχαν μόνο γάτες).
Μία νέα έρευνα από τους Αυστραλούς ερευνητές Beatrice Alba από το Πανεπιστήμιο Macquarie και Nick Haslam από το Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης έχει δημοσιευθεί στην Εφημερίδα Anthrozoos και τονίζει τις διαφορές.
Μία εν εξελίξει απορία ήταν αν οι άνθρωποι επιλέγουν τα κατοικίδια ζώα ώστε να έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά προσωπικότητας που έχουν οι ίδιοι, ή αν τα επιλέγουν ώστε να συμπληρώνουν την προσωπικότητά τους. Στην πρώτη περίπτωση, οι άνθρωποι που έχουν κυρίαρχες προσωπικότητες αναμένεται να επιλέγουν κατοικίδια ζώα που είναι πιο κοινωνικά, κυρίαρχα και ανεξάρτητα με τον ίδιο τρόπο που είναι και εκείνοι, ενώ στην περίπτωση των ανθρώπων της συμπληρωματικότητας αναμένεται να επιλέξουν τα κατοικίδια ζώα που ήταν πιο υποχωρητικά, έτσι ώστε να μην έρχονται σε συνεχόμενη σύγκρουση. Οι Αυστραλοί ερευνητές πίστευαν στη συμπληρωματικότητα. Είχαν την υπόθεση ότι, δεδομένου ότι τα σκυλιά είναι πιο υποχωρητικά (τουλάχιστον με την έννοια ότι μπορούν εύκολα να εκπαιδευτούν και να ανταποκρίνονται αξιόπιστα στις εντολές), οι σκύλοι θα πρέπει να προτιμώνται από τους ανθρώπους με πιο κυρίαρχες προσωπικότητες. Οι γάτες, από την άλλη πλευρά, είναι πιο ανεξάρτητες και έχουν συμπεριφορές που δεν μπορούν εύκολα να χειραγωγηθούν ή να ελεγχθούν και ως εκ τούτου θα μπορούσαν να έρθουν σε σύγκρουση με τις προσδοκίες της δεσπόζουσας προσωπικότητας.
Οι Αυστραλοί έκαναν δύο έρευνες με 506 συμμετέχοντες στην πρώτη και 528 συμμετέχοντες στη δεύτερη. Τα αποτελέσματα ήταν συνεπή στα δύο ξεχωριστά δείγματα και επιβεβαίωσαν τις προβλέψεις των ερευνητών τουλάχιστον εν μέρει. Οι άνθρωποι που επέλεγαν σκύλους κατατάσσονταν σε υψηλότερη θέση στην κυριαρχία του κοινωνικού προσανατολισμού καθώς επίσης και στην ανταγωνιστικότητα. Ωστόσο, δεν υπήρχαν διαφορές μεταξύ των ανθρώπων που επιλέγουν γάτες και εκείνους που επιλέγουν σκύλους από την άποψη της διαπροσωπικής κυριαρχίας ή στο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας του ναρκισσισμού.
Τα συμπεράσματα που βγήκαν από αυτή τη μελέτη είναι ενδιαφέροντα. Προφανώς οι άνθρωποι που επιλέγουν σκύλους επιλέγουν κοινωνικές σχέσεις δομημένες με βάση τη σχετική κατάταξη και ως εκ τούτου είναι ικανοποιημένοι με το γεγονός ότι τα σκυλιά είναι υποχωρητικά με αυτούς, τουλάχιστον στο βαθμό που θα υπακούσουν τις εντολές τους. Παρά το γεγονός ότι οι άνθρωποι που επιλέγουν σκύλους μπορεί να δουν συγκεκριμένα αλληλεπιδράσεις με το κατοικίδιό τους ως ανταγωνισμό για τον έλεγχο, δεν φαίνεται να υπάρχει καμία ένδειξη ότι η επιβολή τέτοιου ελέγχου έρχεται με την πίστη στην προνόμιο να χρησιμοποιήσει βία ή εξαναγκασμό. Για να δούμε την άλλη όψη του νομίσματος, η πρόταση θα είναι ότι οι άνθρωποι που επιλέγουν γάτες πραγματικά δεν ενδιαφέρονται για το ποιος έχει τον έλεγχο των κοινωνικών σχέσεων και των αλληλεπιδράσεων που έχουν με το κατοικίδιό τους, και είναι απρόθυμοι να ανταγωνιστούν με τη γάτα τους.
Οι ερευνητές παραδέχονται ότι, αν και τα αποτελέσματα είναι εξαιρετικά αξιόπιστα και σταθερά, οι επιπτώσεις είναι μικρές. Αυτό σημαίνει ότι άλλοι παράγοντες, πέρα από τις δύο πλευρές της κυρίαρχης θέσης που θα απομονωθεί, πιθανότατα παίζουν ρόλο για την επιλογή ενός σκύλου ή μιας γάτας ως κατοικίδιο ζώο. Ωστόσο, καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι «τα ευρήματα αυτά υποδηλώνουν την προτίμηση για ένα συγκεκριμένο κατοικίδιο ζώο πάνω από ένα άλλο δεν είναι ένα ασήμαντο θέμα γούστου, αλλά λέει κάτι σημαντικό σχετικά με τα θεμελιώδη προσωπικότητα των ανθρώπων».
