Νά΄ταν έτσι, λέει… Ν΄ανοίγαμε τα μάτια μας από το φως του κι αντί για πατζούρια ν΄ανοίγαμε τη σκηνή να μπουν οι ακτίνες του. Να βλέπαμε τα φύλλα των δέντρων να τον υποδέχονται κι έτσι, με το μαγιό να κάναμε δέκα δεκαπέντε βήματα για την πρώτη βουτιά της μέρας!
Καλημέρα!
