Όχι ότι δεν είναι γίγαντες οι κάτοχοί τους, αλλά τόσο η σημειολογία του καθήκοντός τους, όσο και η σωματική τους κόπωση, τους κάνει ακόμα πιο τρανούς στα μάτια μας. Στο γυρισμό προς το σπίτι, λοιπόν, αν περνάτε από το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, δείτε τους.
Σκιάζουν και το κτίριο που βρίσκεται από πάνω τους…
previous article
Το βίο στην ομίχλη…
next article
Αχ και νά’μασταν!
you might also like
Τι πα’ να πει Δευτέρα;
7 years ago
Up!
7 years ago
Πάμε μια βόλτα στη Βουλιαγμένη;
7 years ago
Που-Σου-Κου!
7 years ago
226 μέρες πριν από τα Χριστούγεννα!
7 years ago
Καθρέφτης σου είμαι, μαμά μου…
7 years ago